Όταν ακόμα και ο απλός (πλην τίμιος...) παραδοσιακός χαλβάς παίρνει μια allure gourmet όταν τον «πειράζουμε» προσθέτοντας χυμό πορτοκαλιού, καταλαβαίνετε τι δυναμική αποκτούν γενικά τα γλυκά μας όταν τα «χρωματίζουμε» με τα αγαπημένα εσπεριδοειδή.
Μπορεί Ινδία και Κίνα να θεωρείται πως είναι οι πιο παλιές πατρίδες τους, τα χιλιοτραγουδισμένα εσπεριδοειδή όμως «υιοθετήθηκαν» με επιτυχία από το θερμό μας μεσογειακό ταμπεραμέντο και ανθίζουν κυριολεκτικά εδώ και αμέτρητα χρόνια σε διάφορες γωνιές της χώρας μας, χαρίζοντας χρώματα και υπέροχα αρώματα σε απλές και επαγγελματικές κουζίνες.
Φλούδες, ψίχα, σπόρια τίποτε δεν αφήνεται να πάει χαμένο. Στην Τήνο για παράδειγμα χρησιμοποιούν ακόμα και τα φύλλα της λεμονιάς για να ακουμπήσουν πάνω τους ζεστό-ζεστό το μαλακό τους παστέλι από σουσάμι και μέλι, δημιουργώντας έτσι εμβληματικά γαμήλια κεράσματα. Τα κουμ κουάτ της Κέρκυρας, τα μανταρίνια της Χίου δίνουν ευωδιαστά ξύσματα και συναρπαστικούς χυμούς, ενώ Ναβαλίνες, Μέρλιν και Βαλέντσια (τα τελευταία μάλιστα ωριμάζουν από Μάρτιο έως Ιούνιο) «δίνουν» υπέροχες μαρμελάδες με αξέχαστη γεύση.
Ανάλαφρες charlottes λεμόνι, δημοφιλείς πορτοκαλόπιτες, δροσερά σορμπέ, ξεχωριστά παγωτά, μαρμελάδες με πορτοκάλι και κομματάκια σοκολάτας, φρέσκα λουκούμια με άρωμα μανταρινιού, μίνι αμυγδαλωτά-μπουκίτσες, ακόμα και «υποβρύχια», χάρη στην εντυπωσιακή εγχώρια παραγωγή μας, «στολίζονται» με εσπεριδοειδή, που κάποτε στην Αρλ, ενέπνευσαν ακόμα και τον μεγάλο Βίνσεντ βαν Γκογκ... Είπε τον πίνακά του «Νεκρή φύση με ένα καλάθι και έξι πορτοκάλια» για να περιγράψει το φως και την ομορφιά των λαμπερών αυτών καρπών, που συμβολίζουν τη χαρά και τον πλούτο!
